Małe Ciche - historia

Ciekawa przeszłość Małego Cichego

Początki to 1579 rok, kiedy powstała miejscowość Biały Dunajec. Albowiem to właśnie sołtysi Białego Dunajca byli w posiadaniu terenów, na których obecnie położone jest Małe Ciche. Funkcję sołtysów pełnił w tym czasie ród Pawlików. Wspomniane obszary otrzymali nadaniem królewskim dnia 9 listopada 1669 roku z rąk Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Otrzymali sołectwo ze wszystkimi przynależnościami, w tym właśnie z Małym Cichym, które wówczas nazywano Polaną Cichą.

W tamtych czasach była to przede wszystkim polana wypasowa, na której stawiano tzw. „letniki” dla owiec. Później ludzie postanowili trudnić się trzodą, nie tylko latem, ale także przez okres zimy. Stawiano więc szałasy letnio-zimowe,  które choć po części zastępowały dom. Aż w końcu ludność zamieszkała tutaj na stałe, przez cały rok pilnując swojego dobytku. Powstała prawdziwa osada rolniczo-pasterska, zwana osadą polaniarską. Warto dodać, że w tym czasie nie wolno było jeszcze palić lasów z przeznaczeniem na pastwiska. Było to dozwolone jedynie za opłatą czynszową.

Ważnym wydarzeniem było otrzymanie przez ród Pawlików w XVIII wieku przywilejów szlacheckich. Od tamtej pory nosili oni nazwisko Pawlikowskich. Za ich rodziną następnymi mieszkańcami była rodzina Żegleniów - dzisiaj to dwa najbardziej popularne nazwiska na terenie całej wsi. Dlatego nie zdziwcie się, gdy o krok od siebie spotkacie gospodarzy o tej samej godności - i to nie dwóch, ale znacznie więcej. Osada z dnia na dzień stawała się prawdziwą wioską, aż w końcu nadano jej nazwę „Małe Ciche”. Skąd takie miano? Oczywiście drugi człon pochodzi od Polany Cichej, zaś pierwszy powstał dla odróżnienia od istniejącego już wcześniej wioski Ciche Wielkie.

Ale to nie koniec ważnych wydarzeń w Małym Cichym. Kolejnym istotnym momentem w jego dziejach było otrzymanie praw samodzielnej gromady. Stało się to w roku 1946. Małe Ciche włączono wówczas do gminy Poronin, do której zalicza się również Biały Dunajec. Na początku lat 70-tych rozpoczęto prawdziwą rozbudowę wioski – mieszkańcy wzięli się do pracy i dzięki ich wytrwałości i siły własnych rąk powstała droga asfaltowa, która połączyła mocno oddaloną osadę z pobliskimi Kośnymi Hamrami - taki wysiłek wart jest każdej pochwały! W roku 1972 rozpoczęto budowę kościoła. Nie było to łatwe zadanie i parafia została w pełni postawiona dopiero w 1990 roku. Mieszkańcy czczą przede wszystkim Matkę Boską Jaworzyńską, której figurka znajduje się w kaplicy w Sanktuarium Matki Boskiej na Wiktorówkach przy Rusinowej Polanie. W międzyczasie powstała szkoła oraz - między 1975 a 1977 rokiem - dwa wodociągi, zarówno dla górnej, jak i dolnej części wsi. Następnie zbudowano budynek Straży Pożarnej, który uratował niejedną chałupę, zaś w latach 80-tych mieszkańcy mogli się już poszczycić asfaltową drogą prowadzącą przez całą wieś i cmentarz.

Dzisiaj, dzięki kultywowaniu tradycji i uprzejmości gospodarzy, wielu turystów uważa Małe Ciche za jedną z najmilszych miejscowości tatrzańskich. Każdy chce tutaj wracać, bo wie, że wypoczynek w malowniczej scenerii będzie prawdziwym rajem dla ciała i ducha. W końcu – nazwa mówi sama za siebie – czy rajem na podhalańskiej ziemi uznawalibyśmy wieś o nazwie Wielkie i Głośne?

Czy wiesz, że:

• ród Pawlikowskich mieszka w Małym Cichym po dziś dzień?
• od 1990 roku miejscowość posiada własny cmentarz?
• dzisiaj wieś tą zamieszkuje ok. 500 mieszkańców i czasowo nawet kilka tysięcy turystów, rodziców z dziećmi, narciarzy oraz rowerzystów?

Pawlikowscy rządzą Małym Cichym